Bauhaus

Ez dira interes gutxiagokoak Luis Fernández-Galiano bezalako irakasleek “El tiempo de la Bauhaus” zikloan egindako hitz-hartzeak Klee, un maestro (2013) filmarekin adibidez; edo Abraham Molesena bezalako hitzaldiak, arteari eta komunikazioari buruzko hausnarketekin, L'Experiènce du Bauhaus après la Deuxième Guerre Mondiale: L'École d'Ulm (1986); Edo, baita, Wolf Tegethoffek El concepto de Museo de Mies van der Rohe filmean eta Ludwig Glaser-ek Los diseños de Mies para el pabellón y la exposición de Barcelona lanean egindako hitz-hartzeak, 1986an maisu alemaniarrari buruz Bartzelonan egin zen zikloaren barruan.

Eskura dauden dokumentu guztien artean, Impressionen vom alten Marseiller Hafen (vieux port) nabarmendu behar da; Lászlo Moholy-Nagyk 1929an egindako film honetan, Marseillako portu zaharraren giza erretratu bisual izugarri bat egiten da. Bauhausen egindako esperientzia plastiko haiek guztiek testigantza zoragarria osatzen dute, non soinua, mugimendua, kolorea eta irudia luzera laburreko baina indar bisual handiko filmetan jasotzen ziren. Bauhauseko irakasle eta ikasleek egindako obra esperimental haien parte baten jatorrizko edizioak edo berregindako kopiak dauzkagu egun; adibidez: Werner Graeff, Komposition I eta Komposition II (1922); Kurt Schwerdfeger, Reflektorische Farblichtspiele (1922/1967); Kurt Kranz, Zwanzig Bilder aus Dem Leben einer Komposition (1927-28/1972); Kurt Kranz Der Heroische Pfeil (1930/72) eta Variationen über ein geometrisches Thema (1944/72); edo Viking Eggeling, Symphonie Diagonale (1921-24). Arreta berezia merezi dute baita entsegu eszeniko eta baleten erreprodukzioek, hala nola: Lothar Schreyer-en Mann (1920/2012), Ludwig Hirschfeld-Mack-en Kreuzspiel (1923/1964-65), Kurt Schmidt-en Das Mechanische Ballett (1923/2009); Wassily Kandinskyren Bilder Einer Ausstellung (1928/1984) eta, nola ez, Oskar Schlemmer-en Das Triadische Ballet (1922/70 y 1989) eta Mensch und Kunstfigur (1969) eta Oskar Schlemmer und Tanz (1980) birsorkuntzak.

Bauhausi buruzko doktore-tesi berrienen panorama bat; jabetzekoa da eskolako azken zuzendari izan zen Mies van der Roheren figurak hartzen duen interesa, ikuskera desberdinetatik landua: “Mies y la conciencia del espacio” (Cristina Gastón); “Espacio, Tiempo y Silencio. Arquitectura y Música en la obra de Mies y Webern” (José Luis Baró); “Traslaciones Poéticas: un recorrido por la Friedrichstrasse de Mies van der Rohe en 1921” (Pablo Gallego); “El pilar en Mies van der Rohe. El léxico del acero” (Javier Ferrándiz);  “Las flexiones del arquetipo en la obra de Mies van der Rohe” (Carlos Lanuza); “Material, espacio y color en Mies van der Rohe. Café Samt & Seide 1927” (Enrique Colomés);  “Mies' Two-Way Span” (Euardo Mantovani) edo “La paradoja de Mies. Las simetrias invisibles a través del Pabellón de Barcelona” (Francisco Muñoz). Baina, baita: “Wassily Kandinsky y la evolución de la forma” (Antoni Maltas); “Hacia un concepto de espacio interior: 1927-1937. Lilly Reich” (María Melgarejo)  eta “Hilberseimer, El urbanismo de la gran ciudad” (José Antonio Sumay). Profil biografiko hutsetatik harago doazen dokumentu baliotsuak dira aipatutako lanak. “El camino hacia la arquitectura: las mujeres de la Bauhaus” (Josenia Hervás) eta “La silla de la discordia” (Pablo López) lanek Bauhausek ikerketari ematen zion premiazko espazio proteikoa erakusten dute.