Juan Domingo Santos
(Granada, 1961) Sevillako Arkitektura Eskolan 1986an lizentziatutako arkitektoa da. 1994az geroztik, arkitektura-proiektuen irakaslea da Granadako Arkitektura Eskolan. Horrez gain, 2010ean, "visiting professor" gisa jardun zuen Alemaniako Technischen Univertät München ikasketa-zentroan eta irakasle gonbidatua izan da Espainiako eta nazioarteko beste hainbat arkitektura-eskolatan.
Une honetan, eraldatzen ari diren ondare eta paisaien gaineko esku-hartze arkitektonikoari buruzko ikerketa-ildo bat garatzen ari da. Proiektu eta obra arrakastatsuak burutu ditu, Espainiako eta nazioarteko hainbat erakusketatan hautatu dituztenak, besteak beste, New Yorkeko MoMA museoak antolatutako "On-Site: New Architecture in Spain" erakusketan, Veneziako 7. Arkitektura-bienalean eta Espainiako Arkitektura-bienalean (1993-1994an eta 2010-2011an). Era berean, Mies van der Rohe sarietarako proposatu dute, Enor saria irabazi du, Arkitektura eta Hirigintzari buruzko Espainiako XI. Bienalean arkitektura arloko aintzatespena lortu du eta Arkitektura eta Hirigintzari buruzko Iberoamerikako VIII. Bienaleko saria irabazi du.
Duela gutxi, gainera, nazioarteko Atrio de La Alhambra lehiaketa irabazi du Álvaro Sizarekin batera.
Eta bere liburuak “La tradición innovada. Escritos sobre regresión y modernidad” ere Pentsamenduari eta Kritikari buruzko FAD saria irabazi zuen 2014an. Arquia Fundazioak argitaratu zuen liburu hori, Arquia/Tesiak bildumaren baitan.
Bere estudioa Granadako azukre-fabrika zahar bateko alkohol-dorrean dago kokatuta, bizitzeko eta lan egiteko eraberritzen ari den eremu industrial batean. Leku horrek arkitekturaren eta ondarearen arteko harremana ulertzen lagundu dio eta, aldi berean, hark abiarazitako proiektuak hutsik eta galtzeko zorian zegoen industria-esparru bat berreskuratzen lagundu du. Gai horren inguruan, film labur bat egin du Juan S. Bollaín zinema-zuzendariarekin. Bertan, lantegia okupatzeko prozesua eta 1986an esparrua okupatu zuenez geroztik bizitako esperientziak azaltzen ditu.