Juan Domingo Santos
(Granada, 1961) é arquitecto pola Escola de Arquitectura de Sevilla (1986), profesor de proxectos arquitectónicos na Escola de Arquitectura de Granada desde 1994, visiting profesor na Technischen Univertät München (Alemania, 2010) e foi profesor convidado en diversas escolas de arquitectura nacionais e internacionais.
Co seu traballo, desenvolve unha liña de investigación centrada na intervención arquitectónica sobre o patrimonio e as paisaxes en transformación. Os seus proxectos e obras foron seleccionados en exposicións internacionais e nacionais como On-Site, New Architecture in Spain, organizada polo MoMA de Nova York; a 7ª Biennale di Architettura de Venecia; e na Bienal de Arquitectura Española (1993-1994 e 2010-2011), entre outras. Foi seleccionado nos Premios Mies van der Rohe, gañou o premio Enor e obtivo recoñecemento de Arquitectura na XI Bienal de Arquitectura y Urbanismo Española, e premio na VIII Bienal Iberoamericana de Arquitectura e Urbanismo.
Recentemente gañou con Álvaro Siza o concurso internacional Atrio de La Alhambra.
O seu libro “La tradición innovada. Escritos sobre regresión y modernidad” publicado pola Fundación Arquia na súa colección Arquia/Teses ha ganado el premio FAD de Pensamento d Crítica do ano 2014.
O seu estudio está na torre de destilación dunha antiga fábrica de azucre en Granada, que recupera a través dun proxecto de revitalización dun espazo industrial como lugar para vivir e traballar, un lugar que condicionou a súa maneira de entender a relación entre arquitectura e patrimonio, e unha actividade que ao tempo se descubriu como unha acción de rescate deste recinto industrial abandonado. Sobre este tema realizou unha curtametraxe, "Un encuentro", xunto ao director de cine Juan S. Bollaín que conta a súa ocupación da fábrica e as experiencias vividas desde a súa ocupación en 1986.