Nace en 1956 na prefectura de Ibaraki, Xapón.
En 1981 gradúase na Universidade de Mulleres do Xapón cun mestrado en arquitectura e comeza traballar na firma Toyo & Associates.
En 1987 establécese pola súa conta coa firma Kazuyo Sejima & Associates.
En 1988 o seu proxecto MHC House é seleccionado para o Premio Kajima, SD Review 1988.
En 1989 recibe o Premio especial de arquitectura residencial da Asociación de Arquitectura de Tokio; o Premio Yosioka, The Japan Architect; e o 2.º Premio na Competición Internacional de Deseño Industrial do Bl.
En 1990 recibe unha mención de honra no concurso La Maison de La Culture de Japón en París, SD Review 1990.
En 1991 gaña o 2.º premio no concurso de deseño do Palacio da Música de Nasunogahara.
En 1992 gaña o 2.º premio na Competición '92 do GID e o 2.º Premio de Deseño de Espazo Comercial. É nomeada "arquitecta nova do ano" polo instituto de arquitectos do Xapón.
En 1994 gaña o Premio de Deseño de Espazo Comercial '94 por Pachinko Parlour I e II.
En 1995 recibe o 3.º posto no concurso de deseño da terminal internacional do porto de Yokohama. Funda xunto con Ryue Nishizawa o estudio de arquitectura SANAA (Sejima + Nishizawa and Associates).
En 2000 recibe o Premio de Arquitectura Erich Schelling en Karlsruhe, Alemaña.
En 2010 recibe o Premio Pritzker de Arquitectura.
Kayuzo foi profesora en varias escolas de arquitectura:
• Profesora na Universidade de Keio, Tokio, Xapón. 2002.
• Profesora visitante na Escola Politécnica Federal de Lausana, Suíza. 2006.
• Profesora visitante na Universidade de Princeton, EE. UU. 2006.
Iñaki Ábalos (San Sebastián, 1956) é arquitecto pola Escola Técnica Superior de Arquitectura de Madrid (ETSAM), doutor arquitecto e catedrático de Proxectos arquitectónicos na ETSAM. Foi Kenzo Tange Professor (2009), e desde o 2010 é profesor convidado na Graduate School of Design (GSD) da Universidade de Harvard. Socio fundador de Ábalos&Herreros (1984- 2006) e de Ábalos+Sentkiewicz arquitectos, é membro do comité científico do centro de estudos do Canadian Centre for Architecture (CCA) de Montreal (desde o 2005) e do Consello de Dirección do Barcelona Institute of Architecture (desde o 2008). É director do Laboratorio de Técnicas e Paisaxes Contemporáneas (dende o 2002) e en 2009 o Royal Institute of British Architects (RIBA) concedeulle a súa adhesión internacional. Foi profesor na Architectural Association (Londres), a EPF (Lausana) e nas universidades estadounidenses de Columbia, Princeton e Cornell. É autor de Le Corbusier. Rascacielos (Concello de Madrid, 1988), Técnica y arquitectura (Nerea, Madrid, 1992) e Natural artificial (ExitLMI, Madrid, 1999), con Juan Herreros; e La buena vida (Editorial Gustavo Gili, Barcelona, 2000), os dous tomos de Atlas pintoresco (Editorial Gustavo Gili, Barcelona, 2005 e 2007), da monografía Alejandro de la Sota (Fundación Caja de Arquitectos, Barcelona, 2009; con Josep Llinàs e Moisés Puente), e editor de Naturaleza y artificio (Editorial Gustavo Gili, Barcelona, 2009).
Tema: '44’
Os espazos habitables para familias ou grupos de persoas adoitan seguir normas similares, e confinan individuos diferentes en espazos similares e estruturas familiares distintas en similares grupos de espazos. Este exercicio tenta crear novas relacións mentres se investigan as posibilidades de división en múltiples espazos.
O obxecto do concurso consiste na creación dun espazo para que o habiten de forma permanente tres habitantes.
A superficie total será de 250 m² e o número de espazos limitados por paredes será de 44. Definirase a función de cada espazo e incluirase o mobiliario. As relacións entre os espazos son de suma importancia.
A localización é de libre elección polo concursante. Deberá ser descrita en detalle e daráselle importancia á adaptación do proxecto á localización escollida.
O percorrido arquitectónico pola cidade de Bilbao realizouse o mércores día 18 de xullo de 2002. Contouse coa colaboración, en calidade de guía, de Ignacio Intxausti, arquitecto titulado pola Escola de Arquitectura da Universidade do País Vasco.
