Arquitecto pola Escola Superior de Arquitectura de Madrid en 1974. Foi profesor visitante na politécnica de Zürich e Lausanne, nas universidades de Harvard, Cornell e Columbia e na Escola de Arquitectura de Pamplona. Ocupou a cátedra Kenzo Tange na Harvard GSD. Desde 2004 é profesor honorario da Universidade de Sevilla e ocupa a Cátedra Branca da Escola de Arquitectura. Xunto con Antonio Cruz, iniciou a súa actividade profesional en 1971. Algúns dos seus proxectos e obras máis coñecidos: a ampliación do Rijksmuseum de Ámsterdam, o Pavillón de España na Expo de Hannover 2000, o Estadio de la Cartuja de Sevilla, a ampliación da Estación de Ferrocarril SBB de Basilea, a Biblioteca Pública de Sevilla, o Estadio da Comunidade de Madrid, a Estación de Autobuses de Huelva, a Estación de Ferrocarril de Santa Justa en Sevilla e o Edificio de Vivendas na rúa Doña María Coronel, tamén en Sevilla.
Antonio Cruz e Antonio Ortiz recibiron, entre outros, o Premio Nacional de Arquitectura Española, o Premio Ciudad de Sevilla, o Premio Ciudad de Madrid, o Brunel 92 International Award, o Premio Construmat e o Premio da Fundación C.E.O.E; foron finalistas en dúas ocasións do Premio Mies van der Rohe. Entre os últimos recoñecementos está o Premio Andalucía de Arquitectura 2008, pola Estación de Ferrocarril de Basilea. No ano 1997 recibiron a Medalla de Oro de Andalucía pola súa traxectoria profesional.
O traballo de Cruz y Ortiz foi amplamente difundido nas principais publicacións especializadas e editáronse varias publicacións monográficas sobre a súa obra (Tanais Ediciones, Princeton Architectural Press, Birkhäuser, A&V e Gustavo Gili). Así mesmo, leváronse a cabo exposicións sobre o seu traballo en Zürich (ETH), en Berna (Amthaus), en Lausanne (EPFL), en Bolzano (Ordine degli Architetti), en Boston (Harvard, Graduate School of Design), en Berlín (Aedes East Gallery) e en Sevilla e Granada (Xunta de Andalucía).
FUENSANTA NIETO e ENRIQUE SOBEJANO son arquitectos titulados pola Escola Técnica Superior de Arquitectura de Madrid e pola Universidade de Columbia de Nova York, Estados Unidos. Son profesores de Proxectos da Escola de Arquitectura da Universidade Europea de Madrid (UEM) e da Universität der Künste Berlin (UdK), respectivamente e socios fundadores de Nieto Sobejano Arquitectos, S.L.
Foron relatores e/ou profesores visitantes en distintas universidades e institucións españolas e internacionais.
Foron directores da Revista ARQUITECTURA do Colexio Oficial de Arquitectos de Madrid, (1986-91). As súas obras e proxectos foron publicados en diversas publicacións españolas e internacionais e formaron parte de distintas exposicións.
PREMIOS Á OBRA CONSTRUÍDA
• Premios Aga Khan de Arquitectura. Sede Institucional Madinat al Zahra. Córdoba. 2010
• Premio ECOLA 2010. Ampliación Museo de Moritzburg
• Premio Vía de Arquitectura pola Excelencia na Arquitectura Nacional e Internacional
• Premio da estrutura de aceiro de Alemaña en 2010. Ampliación Museo de Moritzburg
• Premio Nike da BDA (Bundes Deutscher Architekten). Ampliación Museo de Moritzburg. 2010
• The International Architecture Award. The Chicago Athenaeum, Museum of Architecture and Design. 2009
Ampliación do Museo de Moritzburg, Sede Institucional Madinat al Zahra, Córdoba e Palacio de Congresos de Aragón. Expo 2008.
• Premio Nacional de Conservación e Restauración de Bens Culturais. Museo Nac. Escultura de Valladolid. 2007
• Premio de Arquitectura dos socios de Arquitectura de Valladolid. Museo Nacional de Escultura de Valladolid. 2007
• Premio de Arquitectura e Urbanismo Concello de Madrid "Oficinas e vivendas en C/Talavera, 4". 2006
• Premio de Arquitectura Concello de Madrid 2000 “Edificio 18 VPO C/Sicilia”
Tema: 'Azar y necesidad’
A arquitectura é resultado sempre dunha interpretación de múltiples circunstancias aparentemente inconexas. Vémonos constantemente obrigados a traballar dentro de límites, necesarios ou azarosos, que fan posible que feitos dispersos e arbitrarios só esixan unha idea que os explique. O obxectivo do traballo é desenvolver un proxecto pequeno en dimensións, pero complexo na súas limitacións, experimentando co concepto de vivenda como resultado das condicións específicas do lugar elixido e dun dobre programa funcional fixado aleatoriamente.
Os límites a respectar son os seguintes:
1. Un terreo en Berlín, entre medianeiras, profundo e estreito, de 5,00 m de largura e 30 m de lonxitude situado entre unha rúa e un patio interior de rueiro.
2. Un programa de dúas vivendas independentes entre si que cada participante proxectará elixindo dous de entre os seguintes usuarios:
- Unha persoa cega que vive soa e toca o piano
- Unha parella maior cun can e un fillo que vive no estranxeiro
- Un novelista solteiro cunha gran biblioteca moi afeccionado a cociñar
- Unha familia con dous fillos e unha avoa que a miúdo fica na casa
- Catro estudantes Erasmus de Arquitectura, Economía, Música e Matemáticas
- Un experto informático que traballa na casa cun grande espazo de ximnasio propio
3. A superficie de cada unha das dúas vivendas poderá variar entre 75 e 150 m2 en función do programa elixido
4. O acceso público ó patio de quinteiro debe respectarse permitindo o paso de peóns actualmente en uso.
5. O arco existente pode eliminarse se así se considera.
En todos os documentos irá indicado claramente só o Lema.
O veredicto do xurado será inapelable.
Non se aceptarán propostas presentadas por outro medio que non sexa Internet ou recibidas unha vez clausurada a convocatoria.
A presentación deberá ser a título individual. Para asegurar o anonimato do participante perante o xurado, os arquivos enviados deberán omitir os datos persoais.
A Fundación resérvase o dereito á reprodución e/ou exposición total ou parcial das propostas presentadas ao concurso.
