Nun contexto de urbanización sen precedentes, a arquitectura contemporánea demanda plantas compactas que limiten o impacto da cidade no contorno. Isto xerou unha profusión de edificios en altura que non son alleos ao uso residencial. Dado o risco de abandono da escala humana nesta vivenda de alta densidade, onde a monótona repetición de apartamentos superpostos uns sobre outros sen un criterio vertebrador adoita estar acompañada de técnicas industrializadas como muros cortina e peles monolíticas homoxéneas, este concurso explora a fachada como elemento clave da innovación, que encarna o novo rostro dun urbanismo antropocéntrico e integrador, sostible dende o punto de vista ambiental, social e económico.
A fachada dun edificio é un elemento arquitectónico fundamental que establece unha transición entre o interior e o exterior, entre a privacidade do individuo e o espazo colectivo da cidade, entre unhas condicións ambientais manipulables e un clima cambiante ao longo das estacións, cuxa incidencia se pode controlar mediante saíntes ou dispositivos de protección solar. Pero a «pel» do edificio tamén podería ser un volume de maior grosor, un espazo habitable de transición ao estilo dos balcóns e galerías de antano, pero actualizado. A súa materialidade podería incorporar novos aspectos, como a crecente preocupación polo efecto dos edificios no ambiente, a xeración de refugallos ou os materiais de baixo consumo enerxético. Tamén podería ser un elemento vivo capaz de evolucionar ao longo do tempo segundo o esixa a transformación da cidade. E non debería esquecer a porosidade necesaria para que ese organismo que alberga poida intercambiar aire co exterior. As fachadas do futuro deberían aproveitar o seu potencial para captar enerxía solar ou auga de chuvia, para facilitar o contacto coa natureza mediante hortos urbanos. A repetición de unidades residenciais nos edificios en altura, que podería dar lugar á monotonía e á dilución da identidade do individuo na colectividade, preséntanos un novo desafío ao que debemos facer fronte con ferramentas que anticipen o futuro da fachada residencial, como poden ser a expresión artística e intelectual baseada nas súas condicións formais ou a interiorización dos aspectos relativos á percepción e escala humanas. Este futuro, que se pode ver reflectido no rostro do hábitat construído, sintoniza cos valores sociais emerxentes: a preocupación polos problemas sociais, a escala humana e a expresión individual en relación coa identidade, a imaxe do individuo e o lugar que ocupa na sociedade ou as decisións materiais e tecnolóxicas que sustentan as definicións espaciais dos baleiros na arquitectura.
Mediante un equilibrio entre os complexos condicionantes expostos que derive nunha solución sintética que abranga todos estes aspectos, pídese unha proposta innovadora de fachada para esta tipoloxía de vivenda colectiva en altura. A fachada concíbese como o límite entre o construído e o non construído, como un escintileo da imaxe da cidade futura. A proposta detallará unha área de catro alturas e catro cuartos por altura, extraída dun esquema máis amplo ideado polo participante. As consideracións sobre o tamaño e a altura dos espazos interiores, así como as condicións climáticas, quedarán á elección dos participantes, pero deberanse reflectir na proposta.
Entrega:
• Título e texto de 100 palabras
• Alzado e fotografías da maqueta física a escala 1:200 dunha fachada de edificio residencial en altura de 12 a 18 plantas nunha localización urbana
• Plantas, sección, alzado e maqueta física a escala 1:50 dunha zona máis detallada, cunha altura de 4 plantas e unha anchura de 4 cuartos
• Listaxe de materiais e sistemas construtivos que reflicta as solucións e infraestruturas adoptadas
• 1 vista do ambiente interior, 1 vista que mostre o aspecto exterior
Anupama Kundoo, Berlín, 10 de xuño de 2019