O xurado valorou especialmente:
- Orixinalidade e capacidade de experimentación formal e conceptual.
- A calidade arquitectónica dos deseños, con especial interese nas realizacións construídas fronte a outras especulativas como propostas para concursos.
- Resposta innovadora e comprometida coas condicións nas que se insire, tanto social coma medioambiental ou territorialmente.
- Factores de inclusión, diversidade e xenerosidade da proposta.
- Xeración dun equilibrio entre prácticas construídas, experimentais ou efémeras, e teóricas.
- Demostración da diversidade da práctica profesional no contexto actual.
En resumo, proxectos que xeren un punto de inflexión, tanto para a práctica arquitectónica como para os contextos onde se ubican.
Podes ver as REALIZACIÓNS SELECCIONADAS AQUÍ.
Podes ver as REALIZACIÓNS CATALOGADAS AQUÍ.
Descarga a ACTA DO XURADO AQUÍ
Os gañadores do premio arquia/próxima, cunha dote de 15.000 euros, e do premio arquia/innova, cunha dote de 3.000 euros, daranse a coñecer no marco do VII Festival arquia/próxima 2020 - Punto de inflexión: posicións radicais para un mundo en cambio.
Poderán participar arquitectos superiores titulados en calquera das escolas técnicas superiores de arquitectura de España e Portugal, sempre que non transcorresen máis de dez anos dende a data de titulación (título obtido a partir do 1 de xaneiro de 2008 para esta edición). Os arquitectos estranxeiros con título obtido en España ou Portugal após o 1 de xaneiro de 2008 tamén poden participar. Os arquitectos con título obtido fóra de España ou Portugal após o 1 de xaneiro de 2008 e validado en España ou Portugal tamén poden participar.
Inicio convocatoria: 18 de xaneiro de 2018
Período de inscrición: do 18 de xaneiro de 2018 ao 9 de decembro de 2019
Resultados: xuño de 2020
VII Festival arquia/próxima: outubro de 2020
A información pódese anexar ou modificar ata o día que rematen as inscricións (9/12/2019 ás 12:00 do mediodía).
Para obter máis información sobre a documentación que cómpre enviar, consulta o manual de axuda
Tamén está dispoñible na área privada de usuario.
Para inscribir unha realización no programa arquia/próxima, primeiro haberá que crear a realización dende a área privada (área profesional) e despois engadir a participación no programa arquia/próxima.
Para máis información sobre a inscrición da realización, consulta o manual de axuda.
Tamén está dispoñible na área privada de usuario.
9 de decembro de 2019 ás 12:00 do mediodía
9 de decembro de 2019 ás 12:00 do mediodía
Gonzalo Herrero Delicado é arquitecto, comisario e escritor radicado en Londres.
Dende 2016 é comisario de arquitectura da Royal Academy of Arts de Londres, dende onde desenvolve un amplo programa de exposicións, instalacións e programas públicos na intersección entre a arquitectura e as artes visuais. Entre os seus proxectos destacan Invisible Landscapes (2018-2019), Futures Found (2017) e a súa próxima exposición Eco-Visionaries (2019-2020), que explora o impacto ecolóxico da acción humana no ambiente a través de distintas prácticas contemporáneas.
Previamente traballou como comisario en The Architecture Foundation e no Design Museum, ambos en Londres. Neste último, foi comisario adxunto da exposición que inaugurou o novo museo, Fear and Love: Reactions to a Complex.
Arquitecto, crítico e editor. Como crítico e editor, o seu traballo centrouse na exploración da realidade contemporánea así como na intervención no patrimonio.
Comisario/director da XI Bienal Iberoamericana de Arquitectura e Urbanismo.
Doutor internacional (PhD) coa cualificación sobresaínte Cum Laude. Premio Extraordinario de Teses de Doutoramento pola ETSAM en 2015.
Pensionado pola Real Academia de España en Roma 2013-2014. AECID. Ministerio de Asuntos Exteriores. Bolseiro do programa ART_EX 2014-2015. AECID. Ministerio de Asuntos Exteriores.
Autor, entre outros libros, de «Hablan los arquitectos. ¿Una escuela en Madrid? » Editado pola editorial arxentina Diseño coa colaboración da ETSAM e da UPM.
Arquitecta pola Escola Técnica Superior de Arquitectura de Barcelona (ETSAB).
Doutora arquitecta (Cum Laude) con Mención Europea nunha tese sobre ámbitos de investigación na enerxía e o ambiente na arquitectura (ETSAB).
Posgrao «Interior e Interiores» pola Universidade Politécnica de Cataluña (UPC).
Curso de formación do Negocio Bancario 2015 (Arquia Caixa De Arquitectos).
Estancia na University of College in Dublin (UCD) como membro investigador no equipo Energy research Group (2011).
Profesora de proxectos.
Marta é doutora arquitecta (Universidade de Sevilla Mención Internacional, Sob. C.L. 2017) e profesora de proxectos arquitectónicos na ETS de Arquitectura Sevilla dende 2007. Realizou estudos en Alemaña e estadías de investigación en Austria, en Kunsthalle & Donau University Krems (Premio DaylightSpaces, 2016); Residencia de investigación no Institut für Architektur Technologie de Graz (2017) e bolsas de docencia en Uruguai (FADU‑Montevideo) e Portugal (FAU Lisboa e Escola das Artes, U. Évora). Dende 2007 é coordinadora e profesora de Cátedra Blanca Sevilla. Foi docente na ETSA de Málaga, invitada en diversos Mestrados Universitarios (US, UNIA, ETSAM, FADU‑DEIP), conferenciante en distintas universidades e institucións internacionais, como a CAUP Tongji University de Shanghai, o Instituto Cervantes de Beijing e Viena, a Facultade de Arquitectura de Montevideo, e conferenciante nas ETS de Málaga, Zaragoza, Madrid, Valencia...
Arquitecta pola ETSA de Valladolid e Diploma de Estudos Avanzados en Proxectos Arquitectónicos pola ETSA de Barcelona. No ano 2001 funda longo+roldán arquitectura xunto con Víctor Longo Valdés, tras gañar o primeiro premio no Concurso Nacional de Ideas para o edificio de servizos da Autoridade Portuaria de Xixón en El Musel. A súa execución suporalles a obtención do Premio Asturias de Arquitectura 2006, premio que volverán gañar en 2008 por un edificio de vivenda colectiva e en 2012 por unha vivenda/estudio para artista + pequeno hotel rural, obra que será seleccionada pola revista Monocle como unha das 100 Top Experiences in Spain.
Tamén foron finalistas en numerosos concursos de arquitectura e deseño e acaban de ser nomeados ao Premio Mies van der Rohe 2019 por un complexo residencial e pavillón de usos múltiples. A súa obra aparece publicada en.
Fran Silvestre, arquitecto na especialidade de edificación (Matrícula de Honra) pola ETSA de Valencia e na especialidade de urbanismo (Matrícula de Honra) pola TU/e (Technische Universiteit Eindhoven) de Holanda, doutor pola Universidade Politécnica de Valencia dentro do programa Proxectar dende o territorio unha mirada moderna 2012-2016 (Magna Cum Laude), foi profesor do Departamento de Proxectos da Universidade Politécnica de Valencia e subdirector da Escola de Arquitectura durante o período 2010-2012. Actualmente é profesor de proxectos na Universidade Europea de Valencia e director do Mestrado MArch en Arquitectura, Deseño e Innovación da Universidade Europea de Valencia.
O seu estudio conta coa colaboración e a axuda habitual nos proxectos doutros estudios como...
Fala é un estudio de arquitectura naíf con sede no Porto, dirixido por Filipe Magalhães, Ana Luisa Soares e Ahmed Belkhodja. Fundado no ano 2013, este estudio traballa cun optimismo metódico nunha ampla gama de proxectos, dende terreos ata casas para paxaros. Os proxectos de Fala son unha mestura de linguaxes formais, referencias, citas e temas regulados por unha obsesión pola claridade. A súa arquitectura é á vez intuitiva, retórica, hedonista e posmoderna.
Fala deu conferencias en distintas universidades e institucións, entre as que destacan a Architectural Association de Londres, a Graham Foundation de Chicago, o Palacio de Belas Artes de Bruxelas, a Escola Nacional Superior de Arquitectura de Versalles e a Casa dell'Architettura de Roma. Tamén impartiu aulas nas facultades de arquitectura de Venecia, Múnic, Münster, Liexa e Bratislava, entre outras, e os seus traballos expuxéronse na Bienal de Arquitectura de Venecia e na de Chicago.
Juan Antonio Serrano García é arquitecto pola Universidade de Granada dende 2009 e Mestrado en Proxectos Arquitectónicos Avanzados pola Universidade Politécnica de Madrid dende 2012.
Estableceu o estudio de arquitectura Serrano + Baquero xunto con Paloma Baquero Masats en 2010, que desenvolveu proxectos de diversas escalas entre os que cómpre salientar: Escaparate horizontal, seleccionado na III edición de Arquia Próxima e na Bienal Iberoamericana de Deseño de 2012 e premiado nos II Premios PR, nos II Premios do Deseño en Andalucía e nos premios 2A; 33 vidros desprazados, finalista nos premios Lamp e galardoado nos premios Aplus, Viaxe ao interior dun horto, premiado na categoría de proxecto social dos Premios Beyond Building 2015 e nos premios 2A, finalista nos Premios Enor e seleccionado na Bienal Internacional de Paisaxe...
Vivimos nun mundo en constante mutación. Xa sexan conflitos políticos, desigualdades sociais ou desastres ecolóxicos; o planeta e a humanidade están en continuo cambio, aproximándose cada vez máis a un estado de colapso. Vivimos nun mundo globalizado e interconectado, tanto dixital como fisicamente, onde as accións diarias que realizamos no noso contorno inmediato teñen un impacto drástico noutras partes do mundo. Un «efecto bolboreta» onde pequenos cambios poden ter consecuencias imprevistas en diferentes lugares e momentos. As nosas accións diarias non só afectan a nosa contorna máis próximo, senón que tamén teñen un impacto indirecto noutros países e contextos.
En febreiro deste ano, o xornal The Guardian publicou unha serie de artigos nos que examinaba o impacto ambiental do principal material empregado na construción, o cemento. Despois da auga, o cemento é o segundo material máis consumido no mundo e o causante do 8 % das emisións globais de CO2. Se a isto lle engadimos que o sector da construción contribúe ao 23 % da contaminación do aire, ao 40 % da contaminación da auga potable e ao 50 % dos residuos nos vertedoiros, a situación é crítica. Vivimos nun momento de máxima urxencia onde os recursos naturais teñen data de caducidade e debemos reflexionar e poñer en perspectiva o impacto da arquitectura tanto na sociedade como no planeta. Un planeta onde necesitamos crear hábitats para unha poboación mundial que aumentará nun 25 % nos próximos 30 anos. Como están a responder a arquitectura e os arquitectos a estes problemas dende unha escala local e global?
Os anos sesenta e setenta foron décadas tumultuosas de desorde política e axitación social. Dende a construción do muro de Berlín ata o movemento antinuclear, as protestas contra a guerra de Vietnam ou os disturbios estudantís de Maio do 68, estes anos ocupan un lugar destacado na nosa historia recente. As inxustizas foron debatidas abertamente e xermolaron pensamentos radicais que cuestionaron o statu quo e mais as convencións e prácticas existentes en varias esferas da vida, incluída a arquitectura. Vivimos un momento igualmente crítico con paralelismos directos, pero con 50 anos menos na conta atrás.
Este é o momento de entender o impacto da arquitectura holisticamente e de crear deseños radicalmente innovadores que actúen con risco para cambiar o xeito de actuarmos na nosa contorna. Necesitamos traballar dende a colaboración, entendendo o traballo do arquitecto como parte dunha rede complexa, como o propio planeta, onde o fluxo de coñecemento e acción sexa permanente, definindo novos formatos de actuación que renegocien a relación entre os propios humanos así como co medio. Necesitamos entender como relacionarnos entre nós para poder entender como xestionar unha relación máis empática con outras especies e coa nosa contorna.
O correcto xa non é suficiente. Non podemos seguir actuando do mesmo xeito; precisamos xerar un punto de inflexión. Necesitamos introducir un cambio de pensamento, axenda e práctica, para crear unha maior concienciación e demostrar á sociedade o poder transformador da arquitectura para reparar os nosos contornos. Necesitamos desenvolver proxectos e estratexias que nos permitan transformar radicalmente o noso impacto no planeta e reparar a relación coa nosa contorna, social, política e ambiental, creando un espazo máis democrático para todos.
Esta convocatoria de arquia/próxima preséntase co obxectivo de buscar estratexias, reflexións e materializacións que actúen con risco para cuestionar o status quo e as concepcións preestablecidas, presentando propostas que permitan xerar un cambio radical nas prácticas da arquitectura contemporánea. Os proxectos seleccionados nesta convocatoria funcionarán como unha cápsula do tempo, un reflexo da axenda dos arquitectos que cristalizará como están a responder con formatos críticos e innovadores aos cambios sociais, políticos, económicos e ambientais. Unha oportunidade para examinar e discutir colectivamente asuntos de vital importancia para a nosa sociedade e o noso planeta, e para destacar aquelas prácticas que actúan con risco e innovación fronte aos cambios locais e internacionais co fin de xerar un novo radicalismo na arquitectura.
